Χειμώνας στην Αθήνα,
κοιτάζω ψιλά, για να θυμηθώ τα όνειρα, να θυμηθώ να ταξιδεύω,
κοιτάζω χαμηλά, να προσέχω που πατάω, να χαϊδεύω με το βλέμμα,
μόνο ευθεία δεν μπορώ να κοιτώ, αποπροσανατολίζομαι από τα βλέμματα που αποφεύγουν τα άλλα βλέμματα. δεν συναντιόμαστε πλέον.
Πως να γιορτάζεις?
Περπατάω στην πόλη
ώσπου συναντάω ένα βλέμμα
τις περισσότερες φορές είναι των παιδιών!
και απαντιέται το αμυδρό χαμόγελο
με μια νέα απορία:θα μου δείξεις κάτι καινούργιο,
κάτι ωραίο?
Καλές γιορτές!
