Φευγαλέα βλέμματα προς τα έξω

 

Ταξιδεύοντας μια βροχερή ανοιξιάτικη μέρα με το Nationalrail από το Λονδίνο στο Μπρίστολ: Φευγαλέα βλέμματα έξω από το παράθυρο

όσο ανθίζουν νερατζιές

 

...όσο ανθίζουν νερατζιές, και το άρωμά τους μας μεταφέρει στις ανέμελες εποχές, όπου μετά από μια μέρα γεμάτη δουλειά περπατούσαμε στο δρόμο μεθυσμένοι αναμονή για απροσδιόριστες χαρές και περιπέτειες, βραδιές με την παρέα γεμάτες παρόν και αύριο, όσο το άρωμα τους δύναται να ξυπνήσει αναμνήσεις όχι μιας πιό έυκολης ζωής, αλλά μιας χαμένης στάσης απέναντί της....

Χρώματα στην πλατεία

από τρέλλα, από ανάγγη, από ενθουσιασμό, με την προσωπική δουλειά και πρωτοβουλία κάποιων που ονειρεύονται και πράττουν, προσπαθούν και μαθαίνουν, κόντρα στην μιζέρια των καιρών, καταφέρουν και μαζεύονται για το αγαπημένο τους χόμπυ: εντουράδες πριν την εκκίνηση της εντουρο-βόλτας στο ΣΥΚΑΜΙΝΟ ΩΡΩΠΟΥ

καλά περάσαμε...