Bring it to Life

The New Guinness World Ad

only !!!!!!!

pictures from the past

Herbs και καλά Χριστούγενα

Με'πιασε η νοσταλγία και το "παραδοσιακό"
και το χριστουγεννιάτικο δώρο μου φέτος είναι χειροποίητα "μυρωδάτα".
Και ελλείψης ρευστού, επί το πλήστον από το μπαλκονάκι μου...
...Το οποίο μου χαρίζει έναντι φως, νερού και φροντίδας
μια ανάσα πράσινο, μυρωδιές και την άνοιξη καμμιά φορά λουλούδια!!
Εργασιοθεραπία με σωστή σχέση του δουνείν και λαβείν!

.....from my christmastree

Άγιε Βασίλη,

Άγιε Βασίλη,

Μιάς που είμαι άρρωστη και έχω δικαιολογία να μην τρέχω πέρα δώθε για δουλειές και άλλα, θέλω να σου γράψω το wishlist μου (Επειδή με την δουλειά που'χω μπλέξει, δεν πρόκειτε να προκόψω, και θα πρέπει να με βοηθήσεις εσυ!!!)

Θέλω ένα μηχανάκι καθαρόαιμο εντουράκι KTM 250 EXC F 2008 η μετά, και κόστος συντήρησης για ένα χρόνο (μετά βλέπουμε!!!), για να με πάρουν τα αγοράκια μαζί στις μονοπατάδες (επειδή έτσι λένε, αν και αμφιβάλλω, θα βρούν καινούργιο άθλο να κάνω πέρα από το μαγείρεμα ως δίθεν προυπόθεση να με πάρουν μαζί, πχ να αδυνατισω, να γίνω ποιό δυνατή, να γίνω άντρας η να παντρευτώ...!!!).
 Ένα ποδήλατο ον-οφ (πόλης και λίγο mountain), να κάνω τις βόλτες μου και στην καθημερινότητα και να ευχαριστηθώ, άσε που είναι οικολογικό και θα σώσω τον πλανήτη και την τσέπη μου.
Ένα σπίτι με κήπο, για να φυτέψω τα φυτά μου, να φτιάξω τα μηχανάκια μου και να κεράσω κάνα καφέ στους φίλους περαστικούς (όλα αυτά κάνω και τώρα, αλλά κάπως στριμωγμένα σε μπαλκόνη και δρόμο)
Και ένα -δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς- 650 και ανω μηχανάκι για μ α κ ρ υ ν ά ταξίδια, σε βουνά και ερήμους....
Και να δώσεις και στούς φίλους μου ότι ποθούν, να είναι καλά και να πάμε βόλτες παρέα...
Και σε όλα τα άλλα παιδάκια, για να μην κλαίνε και να μην ζηλέψουν και μας πιάνει όλους το κακό μάτι!!
Για την υγεία μου λέω να φροντίσω μόνη μου, γι'αυτό σ'αφήνω τώρα να πάω να ξαπλώσω...

Dream of it.....than work it out

...ονειρευόμουν να ταξιδεύω με μηχανή από τότε, που, κοριτσάκι στο οικογενειακό ταξίδι από το πίσω παράθυρο του αυτοκινήτου μας χάζευα δυο μηχανές να κατεβαίνουν τις στροφές του passo San Bernardino....

...έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα πολλά χρόνια αργότερα, έχοντας αποκτήσει δίπλωμα οδήγησης χάρι στη φιλοσοφία "ένα δίπλωμα δεν βλάπτει (όσο παραμένει θεωρία)", έχοντας αποκτήσει δική μου μηχανή μετά από παράλληλη δουλειά με τις σπουδές μου (με τα δικά σου λεφτά μπορείς να κάνεις ότι θέλεις), και έχοντας μάθει βασικά πράγματα κόντρα στη λογική "τα κορίτσια κάθονται πίσω στη μηχανή" - την οποία οδηγεί φυσικά ένας άντρας...

...κατέβαινα το ίδιο passo, αλλά από τον καινούργιο δρόμο, που εν τω μεταξύ είχε φτιαχτεί, με λιγότερες στροφές, και θυμήθηκα το μικρό κοριτσάκι στο πίσω παρμπρις ένος vw station....εκ τότε ανταποκρίνομαι σε όλους τους χαιρετισμούς παιδιών...

...έκανα περισότερα χιλιόμετρα με το χρόνο, μάζεψα εμπειρίες, απέκτησα σιγουριά, ασφαλές οδήγηση, κατάλληλο εξοπλισμό, τεχνικές, οδήγησα διαφορετικά μηχανάκια, αλλά στο βάθος έμεινε το κοριτσάκι που πάντα ονειρεύεται να κατεβαίνει υπέροχες στροφές από ένα πέρασμα στα βουνά προς μια θάλασσα...

...και μπορεί να μην έγινα ποτέ η ποιό γρήγορη, ούτε η ποιό έμπειρη, ούτε η ποιό διάσημη οδηγός, έμαθα όμως ένα: πόσο με γεμίζει ένα ταξίδι, το να στρίβω το μηχανάκι μου, να το νιώθω στα διάφορα terrain, να χαζεύω τα τοπία, και μπροστά, δίπλα η πίσω μου στα δικά τους μηχανάκια είναι οι συνταξιδιώτες μου με τους οποίους μοιράζομαι αυτό το κομμάτι ζωής...

...μετά ήρθαν ταξίδια στην Ευρώπη σε στριφτερους, επαρχιακούς δρόμους, καφέδες και μπύρες σε καφενεία σε ορεινά χωριά, επισκέψεις σύντομες σε κέντρα πόλεων, κάστρα, αρχαία και μουσεία...

Και μια μέρα ανακάλυψα το χώμα...

...και με κέρδισε!!

Νέες προκλήσεις, καινούργια μαθήματα, καινούργιες εμπειρίες: Πέρασα από σημεία απ'όπου δεν φανταζόμουν ότι μπορεί να περάσει μηχανή

Έννοιωσα μια ανήκουστη περιφάνεια και χαρά κάθε φορά που κατάφερα κάτι για μένα καινούργιο!!

Έμαθα να φροντίζω σχολαστικά την μηχανή και τον εξοπλισμό μου, έμαθα ότι είναι ο μόνος σύμμαχος που ελέγχω.

Έμαθα να ξεπερνάω φόβους, αλλά και να τους σέβομαι, ώς οι καλύτεροι συμβουλάτορες για μένα, μιας και ήταν δικοί μου

...Χωμάτινα μηχανάκια, on-off, καθαρόαιμα, λασπωμένα, σκονισμένα, σε δρόμους λασπης, πέτρινους, σκισμένους, πεσμένους, κλεισμένους, εγκαταλελειμμένους, χιονισμένους, μονοπάτια, στριφτερά, ανηφορικά, κατηφορικά, αντιπυρρικές, χοράφια, δάση, ποτάμια.....

                          

...μέρη μαγικά, μακριά από το βουϊτό των εθνικών οδών

γεύτηκα την αίσθηση της εξερεύνησης, έννοιωθα ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε εδώ - αυτή την στιγμή - και έβλεπα ομορφιά, σκέτη, χωρίς ετικέτες και μακιγιάζ

...και τούμπες, κούραση, πονεμένα χέρια, και πάλι τούμπες....

...και σήκωμα και πάλι....

συνεχίζεται.....................

Σαλαμίνα φιλικό εντούρο

σηματοδώτηση....

σήματα για εναν αγώνα

ενσωμάτωση στο φυσικό περιβάλλον/
μάρτυρες- θεατές της προσπάθειας/
ρυθμός, ταχύτητα/
μικρές ιστορίες ζωής/
επέμβαση, πρόκληση σε διάλογο/
οδηγοί της διαδρομής/
συναντήσεις/
never feel lost

 

μη χαθείς

μη χάσεις το δρόμο σου-

προχώρα-
από 'δώ πάμε-
έφτασες-
τα κατάφερες

Photo-docu: "in the rain" - προετοιμασία Αττικα Εντούρο Λειβαδιά

HELLENIC RALLY RAID

VIEW FULL SCREEN

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Παρασκευή χαράματα, σκοτάδι, χαράζει πίσω από τα σύννεφα, ατμόσφαιρα θρίλερ με τα φώτα των μηχανών να γυαλίζουν στην άσφαλτο, φύγε, κολλάει το roadbook, βροχή, σκοτάδι!! Και εκεί που ξημερώνει μπαίνουμε στο χώμα, ξεμουδιάζουν τα χέρια, όρθια, να ζεσταθώ, να βρώ τον ρυθμό....και σπλάαατσ, μές τη λάσπη. Μπροστά μου γλυστράν και φεύγουν, αλλά το δικό μου γκάζι δεν ξεκολλάει, ανεβαίνω σπινιάροντας, ουρπσ! κόλλησα! Μην τα πολυλογώ, πέρασα 1,2 ώρες  με την βοήθεια άλλων συμπασχόντων σπρόχνοντας , ξελασπώνοντας, περπατώντας σαν παπιες, στις λάσπες ,ύπό βροχή, κάποια φωτογραφία ενθύμιο, κολλάει ο συμπλέκτης, μετά κρύο ξαναδουλεύει, τα καταφέρνω να βγώ  στις ροδιές των τζίπ που είχαν γίνει ρυάκια. Ευχαριστώ την "λασποπαρέα" για όλες τις λασποδουλειές, χειρονακτικές η συμβουλευτικές! Με το Μπάμπη απ΄το Καρπενήση περάσαμε την υπόλοιπη μέρα περιμένοντας στην άσφαλτο πλέον--το τρεϊλερ της παρέας του και ψάχνοντας 2 σετ δίσκους(!!τους είχαμε κάψει στη λάσπη!!) τηλεφωνικώς από Αθήνα. Η υποστήριξη και αλληλεγγύη συγκινητική, τα βρήκαμε όλα και το βράδυ είχαμε δίσκους, και άλλαξα με το σύστημα της αντιγραφής τους δίσκους συμπλέκτη. Τελείωσα με όλες τις δουλειές πλήν φαγητού στις 10 το βράδυ. Ύπνος φοβερός στη κατασκήνωση στον προφίτη Ηλία Ελάτιας. Περιποίηση από μάγειρα και διασώστες σούπερ, παρεϊστικο κλίμα, όμορφα.

Α, και δεν έτρεχα για κατάταξη, συμμετείχα έκτος συναγωνισμού, λόγο απόφασης τελευταίας στιγμής. Οπότε χωρίς το αγωνιστικό άγχος, μόνο το στοίχημα να βγάλω την διαδρομή.

Η οποία την 2η μέρα ήταν όμορφη στο Καλλίδρομο, αλλά καταπληκτική στην Οίτη.Απ'όλα τα εδάφη, με λίγες λασπίτσες και γλίτσες, κόκκινες, κίτρινες, μαύρες και γκρί, και ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνιδάκι διασχίζοντας 3-4φορές τον Σπερχειό.

Απέναντι πρός Ταρζάν άρχισε να βρέχει και η γλίτσα άρχισε να γλυστράει και να δυσκολεύομαι ως άσχετη στην λάσπη και έπεσε ο ρυθμός μου και άρχισα να κουράζομαι (αν θυμάμαι καλά γύρο στα 120 χλμ).Με προσπερνάνε σιγάσιγά και τα τζιπ και το βενζινάδικο που είχα υπολογίσει είναι κλειστό(για πάντα). Συνεχίζω, τα τοπία αγριεύουν και τα χοριά λιγοστεύουν και για ώρα δεν συναντώ ανθρώπινη παρουσία. Μέχρι που γυρίζω ρεζέρβα και αγχώνομαι, μην μείνω στο βουνό και με φάνε οι λύκοι. Στην παλαιά Γιαννιτσά τα παιδιά στο ΣΕΧ προσπαθούν να μου βρούν βενζίνη, αλλά δε....

Οπότε παίρνω βαριά την απόφαση να φύγω από ασφαλτο κατηφόρα και σβηστή για Μακρακόμη και ασφάλτινα για Καρπενήση. Φτάνω, πλύσιμα, μαμ, πλύσιμο μηχανής, λαδώματα, κάποιοι αλλάζουν αλυσιδογράναζα, άλλοι λάστιχα, γενικώς μπόλικες επισκευές. Δοκιμή αντοχής και για τα μηχανάκια.Υπνος.

3η μέρα ξυπνάω με βροχή, σκοτάδι, οι σκηνές μπάσανε νερό, κάποια πράγματα είναι μούσχεμα, χάλια,μαζέματα και ντύσιμο, αργώ, πρέπει να βάλω λάδια στο μηχανάκι, περνάει η ώρα, πάει το χέσιμο(σημαντικό δε πράμα, μην το υποτημήσουμε!!), ο καφές μια γουλιά και έφυγα.

Στα πρώτα 100μ μας πάει σένα εγκαταλειμμένο δρόμο-μονοπάτι με νεροφαγώματα να χαθείς ολόκληρος μέσα, ανηφορικό, μές' τα χόρτα - μούρλια!!!

Και έτσι πάει η υπόλοιπη μισή μέρα, εναλλάξ δασική δρόμοι (φλαταδούρα) με μονοπάτια, off-road και νεροφαγωμένους δρόμους, σε πανδαισία φθινοπορινών χρωμάτων, σφιχτό, πολύ ωραία. Μετά από μικρή πτώση το DRZ δεν πέρνει προς, το χαϊδεύω, το κλοτσάω, βρίζω, ποτέ χορίς μανιβέλα στο βουνό, ειδοποιώ τα τζιπ (που σταματάγανε να μάθουν αν είμαι καλά!!!) ότι έμεινα, κάθομαι. Φτού, και ήταν τόσοοοο όμορφα. Μέχρι που με φτάνουν τα τελευταία μηχανάκια και μου φέρνουν γούρι: απ το τίποτα δουλεύει ο διακόπτης. Σταματάω σένα τζιπ που έπαθε λάστιχο, τσικ τίποτα πάλι. Με το WD40 των παιδιών όμως δουλευει το σύστημα και συνεχίζω - έχασα 1ώρα. Η διέλευση της Οίτης στους όμορφους κίτρινους δρόμους και εξοπραγματικά τοπία, μόνο κυνηγοί παντου, μέχρι τα πιό τουριστικά μέρη προς Παύλιανη μεριά. Εκεί αφήνω τους άλλους, που εν τω μεταξυ είχα ξαναβρεί και φεύγω από άσφαλτο: Τα χέρια δεν κάνουν πιά αυτό που θέλω εγώ, και αυτό που κάνουν είναι κάπως επικίνδυνο. Συμπέρασμα της ημέρας: Η πιό εντουράδικη διαδρομή, καθυστέρηση για τεχνικό πρόβλημα από λάσπες/νερά, κούραση της τρίτης μέρας, 120χλμ, πάω από άσφαλτο στη Ελάτια, τέλος ειδικής, ανασυγκρότηση για την επιστροφή στο autofestival, απονομή, ας το περιγράψει άλλος. Κανωνικός αγωνιζόμενος...Εγώ πάντως το καταφχαριστήθηκα!!!!

Μπράβο σε όλους που τερμάτισαν & προσπάθησαν, θαυμάζω τους "γρήγορους", και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μπάμπη και την παρέα του για την βοήθεια και όσους με στηρίξανε (τελευταία στιγμή) πρακτικά και ηθικά, αλλά κυρίος για την αίσθηση σιγουριάς ότι "δεν είσαι μόνος" που μου προσφέρανε!!!  Να'μαστε καλά και να χαρούμε τα βουνά και του χρόνου!!

Φωτό από κάθε φορά που" έμεινα":

Photoalbum "MUD"

HELLENIC RALLY RAID - εκπομπή

HELLENIC RALLY RAID - εκπομπή (δεύτερο μέρος)

Hellenic Rally Raid – εκπομπή (τρίτο μέρος)

πρωτοβρόχια

    

3 βουνά & 1 γάμος

1ο βουνό: Γεράνια

Οικείο από τα παιδικά μου χρόνια και ακόμα αποκαλύπτει καινούργια μέρη, μικρές εκπλήξεις

για όποιον τολμάει να αφήσει της πεπατημένες...

Σκληρά τοπία εναλάσονται με μικρούς παραδείσους, και όλο ανακαλύπτω κρυμμένους θησαυρούς

...ο αρχαίος ρωμαϊκός δρόμος

2ο Βουνό: Πάρνηθα

γάμος φίλου εντουρά

3ο βουνό: Ζήρια

από το σπίτι της γιαγιάς μου έβλεπα στις κορυφές του να περνάνε οι εποχές

προστατευμένα στη σκληράδα της πέτρας τα οροπέδια

"τρια βουνά & ένας γάμος"

Emperors (Pinguins II)

Shared via AddThis

Αλέξης βάπτηση

 Σ'ένα χοριό της Πελοπονήσου

...σαν από ταινία του Αγγελόπουλου ('70)

...και όταν έπιασε βροχή

από αέρα & φώς

ΚΥΘΗΡΑ - ΑΠΟ ΑΕΡΑ & ΦΩΣ

CULTURA 2009

Κουλτούρα 2009 στην Κύμη

Στο Πλατάνενχοφ, μες στα πλατάνια, πράσινο, γαλήνη, φιλοξενία με όλη την έννοια της λέξης

2 μέρες δηλ νύχτες Ντοκιμαντέρ από της απαρχές του είδους στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, μια αξιόλογη επιλογή επιμέλιας του Γιάννη Λάμπρου

Και την τρίτη νύχτα μουσική : Παλύρρια...

Συνεργάστηκαν παράδοση και σύγχρονα βιώματα, χειρονακτικά και πνευματικές εργασίες, φύση και πολιτισμός, τεχνολογία και συναίσθημα....

φωτογραφίες εδώ

Η "Πόρτες" στην Κύμη

Σαν τα χιώνια...απ' τα παλιά, με αφορμή την προβολή της ταινίας στο φεστιβάλ "Κουλτούρα 2009" Κύμη, Πλατάνεχο,

10-12 Αυγούστου 2009

ΠΟΡΤΕΣ

Ελλάδα, 1990

11'

16mm, έγχρωμο

Σκηνοθεσία/Σενάριο Ειρήνη Φοσγκεράου, Δημήτρης Μεράντζας

Παραγωγή Ειρήνη Φοσγκεράου

Παίζει Δημήτρης Μεράντζας

Φωτογραφία Ειρήνη Φοσγκεράου

Ηχος Κώζτας Πουλαντζάς

Μοντάς Γιώργος Χελιδονίδης

Μουσική Θοδωρής Σαμολαδάς

Βραβείο φανταστικού κιν/φου Β.Κοτρώνης 1990

Φιλμ νουάρ,

Περιπλάνηση και προσπάθεια σ'ένα χώρο που μοιάζει να συνωμοτεί εναντίον του "ήρωα", καταλήγοντας σε αδιέξοδο.Οι πόρτες ανοίγουν η κλείνουν.

Φεστιβάλ Ταινιών Μικτού Μήκους Δραμα 1990 (Βραβείο φανταστικού Κινηματογράφου Β.Κοτρώνη)

1ος Πειραϊκός Διαγωνισμός Ταινιών Μικρού Μήκους 1990 (Βραβείο κοινού)

Φεστιβάλ Σπουδαστικών ταινιών Μόναχο

Berlin

"Durch den Kakao gezogen"

http://picasaweb.google.gr/isuvo77/Berlin?feat=directlink

μια εβδομάδα Βερολίνο ... ποδήλατο, πάρκα, τείχος, μνήμες, επιβίωση, αρχιτεκτονική και βερολινέζικο χιούμορ με μπόλικο τζίντζερ...