plans & dreams


ονειρεύοντας         
 
















τις καταστάσεις

που δεν κινείσαι πιά χορεύοντας
που δεν αφοσιώνεσαι πλέον πουθενά
που δεν σου φέρνουν χαμόγελο



 
















τις καταστάσεις...
που σκύβεις το κεφάλη
που λυγίζεις τα γόνατα
που χαμηλώνεις το βλέμμα




 τις καταστάσεις
που δεν σε αναγνωρίζουν οι φίλοι σου,







πρέπει η να τις αλλάξεις
η να τις εγκαταλείπεις


Το μονοπάτι

Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος. Τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας μας λέει ο Αντόνιο Ματσάδο. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Κωνσταντίνος Καβάφης με την «Ιθάκη» του. Αυτό που μετράει, λέει ο Έλληνας ποιητής, είναι το ταξίδι. Όχι ο προορισμός.
Έτσι και τα μονοπάτια. Αποτελούν από μόνα τους ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι ζωής. Ένα ταξίδι πλούσιο σε εμπειρίες. Καλές, λιγότερο καλές, άσχημες. Το σημαντικότερο όμως είναι πως τα μονοπάτια, το ταξίδι αυτό δεν σε αφήνουν να το κρατήσεις κρυφό. Σε προσκαλούν, σε αναγκάζουν μάλιστα πολλές φορές, το ταξίδι αυτό να το μοιραστείς με άλλους.
Ας μοιραστούμε λοιπόν κι εμείς ένα ταξίδι στα μονοπάτια.

Το ταξίδι αρχίζει με την επικοινωνία.
Ο άνθρωπος επικοινωνεί με τη φωνή, με την όραση, με τις κινήσεις. Το μονοπάτι όμως θα τον φέρει κοντά στον άλλο άνθρωπο. Θα του επιτρέψει να τον αγγίξει και να τον νιώσει. Διάλογος ο οποίος γίνεται και μεταξύ ανθρώπου και φύσης στο μονοπάτι.
Τα παλιά χρόνια, τα μονοπάτια ήταν η μοναδική οδός επικοινωνίας. Σήμερα, είναι η πιο πλούσια οδός επικοινωνίας, η πιο ευχάριστη, η πιο φλύαρη, και για πολλούς που γνωρίζουν πως να ταξιδεύουν, η πιο γρήγορη!
Για πολλά χρόνια όμως η γνώση αυτή είχε εκλείψει εξ’αιτίας της ραγδαίας εξάπλωσης του αυτοκινήτου. Τα παλιά μονοπάτια εγκαταλήφθηκαν, ερήμωσαν. Ο μοναδικός επισκέπτης τους ήταν η φύση. Επισκέπτης που τις περισσότερες φορές έγινε μόνιμος κάτοικος. Κάτι θα ξέρει!

Ύστερα έρχεται η ιστορία.
Τον περασμένο αιώνα, αναπτύχθηκε ένα μαζικό είδος τουρισμού στον πλανήτη, ο τουρισμός του Αττίλα. Απ’όπου πέρασε ρήμαξε. Και την Ελλάδα. Χώρα γεμάτη μονοπάτια από τα πανάρχαια χρόνια. Ο τουρισμός του Αττίλα είναι ένα ταξίδι στο οποίο μόνο ο προορισμός μετράει. Και ο προορισμός αυτός είναι συνήθως αυτός που αγγίζουμε κατά την επιστροφή μας. Home sweet home ακούγεται συχνά στα αγγλικά.
Η ευτέλεια αυτή του τουρισμού του Αττίλα έστρεψε πολλούς ταξιδιώτες στην ανακάλυψη των παλιών μονοπατιών. Στην αναζήτηση του πραγματικού ταξιδιού. Του πλούσιου και του λιτού συνάμα.

Το σήμερα.
Τα μονοπάτια παλιά οδηγούσαν τους γεωργούς στα χωράφια, τους εμπόρους στα γύρω χωριά, τα ζώα στα μαντριά. Σήμερα οι κύριοι επισκέπτες των μονοπατιών είναι οι «ψαγμένοι» τουρίστες. Αυτοί που θα αποφύγουν τις καυτές ημέρες του καλοκαιριού και θα αναζητήσουν τα έντονα χρώματα και τον γλυκό καιρό της άνοιξης και του φθινοπώρου. Αυτοί που το πέρασμά τους θα αφήσει μόνο αποτυπώματα. Αυτοί που θα πάρουν μαζί τους μόνο αναμνήσεις. Πολλοί από αυτούς είναι νέοι, αλλά και πάρα πολλοί οι ηλικιωμένοι, για τους οποίους το περπάτημα είναι το μοναδικό άθλημα που μπορούν να κάνουν.






I dream....

να πατάω στα σύνορα χαμογελαστή



_______________________________________________________________________________________________



















__________________________________________________________________________________________________






Playing with donkeys


Στα καλντερίμια του Πηλίου:
Donkey-cross στη Μακρυνίτσα, 2/3 Απριλίου 2011











ΕΚΔΡΟΜΗ  στη μνήμη του ΜΑΝΟΥ στο Δασικό Χωριό ΚΑΨΙΤΣΑ την 1η ΜΑΙΟΥ 2010

δασικό χωριό "Καψίτσα"  

Καψίτσα , 35100 Άμφισσα 
+30(22560)28264
Το Δασικό Χωριό βρίσκεται στην Γκιώνα και συγκεκριμένα στην Καψίτσα, περιοχή του Προσηλίου σε υψόμετρο 1100 μέτρων. Η περιοχή έχει ιστορική αξία αφού αποτέλεσε σημείο ανεφοδιασμού από αέρος των αντάρτικων ομάδων κατά την γερμανική κατοχή. Είναι ένα καταπράσινο τοπίο πλημμυρισμένο από έλατα και περιτριγυρισμένο από τις πανύψηλες κορυφές της Γκιώνας, εδώ κατασκευάστηκαν 20 ξύλινοι οικίσκοι κυριολεκτικά χωμένοι μέσα στο ελατοδάσος σε υλοποίηση σχετικού περιβαλλοντολογικού προγράμματος του Υπουργείου Γεωργίας. Υπάρχουν έργα υποδομής αλλά η παρέμβαση στο περιβάλλον περιορίστηκε στα απολύτως αναγκαία, έτσι ώστε να μην προκαλέσει μόνιμες αλλαγές στη φύση.

Συντεταγμένες: 38°35'5"N   22°18'48"E

Το δασικό χωριό στη θέση Καψίτσα Προσήλιου του Δήμου `Αμφισσας δημιουργήθηκε από το Δασαρχείο `Αμφισσας, σε υλοποίηση σχετικού περιβαλλοντολογικού προγράμματος του Υπουργείου μας.
Δημιουργήθηκε σ’ ένα πανέμορφο τοπίο της ΝΑ πλευράς της Γκιόνας, σε υψόμετρο 1.000μ., και ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Προσήλιου του Δήμου `Αμφισσας. Απέχει από την `Αμφισσα 20χμ. περίπου. O δρόμος που οδηγεί σ’ αυτό είναι ασφαλτοστρωμένος στα πρώτα 8χμ. περίπου (εθνικός δρόμος `Αμφισσας – Λιδορικίου) και στα υπόλοιπα σκυροστρωμένος, σε πολύ καλή κατάσταση.
Περιλαμβάνει 20 κατάλληλα εξοπλισμένα σπιτάκια, που κατασκευάστηκαν τόσο μακριά μεταξύ τους, ώστε να διασφαλίζεται η ηρεμία των ενοίκων, αλλά και τόσο κοντά, ώστε να μη χάνεται η αίσθηση του ενιαίου οικισμού. Υπάρχει επίσης όμορφο εστιατόριο, άνετο γήπεδο αθλοπαιδιών και παιδικές χαρές για τους μικρούς φυσιολάτρες. Τα έργα υποδομής και η επέμβαση στο περιβάλλον περιορίστηκαν στα απολύτως αναγκαία, έτσι ώστε να μην προκαλέσουν μόνιμες αλλαγές στη φύση.
Η Γκιόνα, με υψόμετρο 2.510μ. - το πέμπτο σε ύψος βουνό της Ελλάδας - που δεσπόζει πάνω από την `Αμφισσα, έχει τεράστια οικολογική σημασία και απαράμιλλη φυσική ομορφιά.
Το δασικό χωριό, αγκαλιασμένο από τα βαθύσκια δάση του κεφαλλονίτικου έλατου, μπορεί να γίνει ορμητήριο για ποικιλία κοντινών ή πιο μακρινών διαδρομών, με τα πόδια ή το αυτοκίνητο, για απόλαυση της φύσης, αλλά και για επίσκεψη πολλών αξιοθέατων της ευρύτερης περιοχής, όπως:
Του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών, σε απόσταση 40χμ.
Του γραφικού Γαλαξιδιού, με το αξιόλογο ναυτικό μουσείο, σε απόσταση 45χμ.
Του εθνικού δρυμού Παρνασσού, σε απόσταση 65χμ.
Του φαραγγιού της Ρεκκάς, ενός από τα πιο εντυπωσιακά της χώρας, σε απόσταση 16χμ.
Των γραφικών πόλεων της `Αμφισσας (20χμ.) και της Ιτέας (32χμ.), των βυζαντινών μοναστηριών της Παναγιάς Προσηλίου (13χμ.) και Προφήτη Ηλία (35χμ.), καθώς και της τεχνητής λίμνης του Μόρνου (60χμ.).
http://www.minagric.gr/Greek/agro_pol/kapsitsa.htm

http://wikimapia.org/#lat=38.5847319&lon=22.3135489&z=17&l=14&m=b



ΓΚΙΩΝΑ

gkiona_image001.jpg

Μεγάλος ορεινός όγκος ύψους 2.510μ., βόρεια από την ’μφισσα - Λιδωρίκι.
Βουνό κατάφυτο από έλατα και κέδρους. Αποτελείται από ασβεστολιθικά στρώματα. Χωρίζεται από τα Βαρδούσια με το Μόρνο ποταμό.
Θεωρείται το σπανιότερο ορεινό φυσικό οικοσύστημα της Στερεάς Ελλάδας.


Είναι από τα ωραιότερα βουνά με καθόλου βαρετές διαδρομές, από όπου κι αν ανέβεις. Από την κορφή αγναντεύεις Παρνασσό και Βαρδούσια κι ακόμα πιο μακριά, Βελούχι, Οίτη, Όθρη, ακόμα Πίνδο και Όλυμπο.
Έχει πολλά αναρριχητικά πεδία όπου έχουν γίνει αξιόλογες αναρριχήσεις και τη μεγαλύτερη ορθοπλαγιά των Βαλκανίων πάνω από το χωριό Συκέα, όπου εκεί υπάρχει το ωραιότατο σπήλαιο Ζωοδόχος Πηγή (Αρσάλη) με εντυπωσιακό διάκοσμο.
Είναι το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης του λύκου στην Ελλάδα, και πολλών ειδών αρπακτικών πουλιών.
Στη Γκιώνα υπάρχει ένα καταφύγιο, που βρίσκεται σε κακό σημείο. Οι περισσότεροι ορειβάτες αναγκάζονται να κατασκηνώνουν στη Βαθιά Λάκα και το χειμώνα οι καιρικές συνθήκες δυσκολεύουν τη διαμονή. Ίσως ένα καταφύγιο σε αυτό το μέρος να ήταν ιδανικό για τις χειμερινές αναβάσεις.

Καταφύγιο: Γρηγόρης Περδίκης
Θέση - Υψόμετρο: Λάκα Καρβούνι -1.850μ.
Εξοπλισμός: Τζάκι, σόμπα με ξύλα, κουζίνα, νερό: πηγή (10 λεπτά με τα πόδια), χωρητικότητα 20 ατόμων.
Πρόσβαση: Από ’μφισσα στο Προσήλιο:12 χλμ. άσφαλτος. Από Προσήλιο 6 ώρες πεζοπορία.
Από Καλοσκοπή: 40 χλμ. από τα οποία 18 χλμ. χωματόδρομος, 5 ώρες πεζοπορία .
Σημ. Τους θερινούς μήνες ο δρόμος των μεταλλείων φτάνει μέχρι τη Λάκα Καρβούνι, 20 λεπτά από το Καταφύγιο.

Δασικό χωριό
Το Δασικό χωριό στη θέση Καψίτσα της περιοχής Προσήλιου του δήμου ’μφισσας δημιουργήθηκε από το δασαρχείο ’μφισσας, σε υλοποίηση σχετικού περιβαλλοντικού προγράμματος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Το δασικό χωριό δημιουργήθηκε σε ένα πανέμορφο τοπίο της Ν.Α. πλευράς της Γκιώνας, σε υψόμετρο 1.000μ. και ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα Προσηλίου του δήμου ’μφισσας. Το χωριό αυτό απέχει από την ’μφισσα 20 περίπου χλμ. και φθάνει κανείς εκεί με άνετο δρόμο, ο οποίος στα 8 περίπου χλμ. είναι ασφαλτοστρωμένος (Εθνική Οδό ’μφισσας - Λιδορικίου) και ο υπόλοιπος σκυροστρωμένος.
Η Γκιώνα έχει τεράστια οικολογική σημασία και απαράμιλλη φυσική ομορφιά, παρά την έλλειψη των νερών που οφείλεται στη γεωλογική δομή της (ασβεστολιθική), προκαλεί το φυσιολάτρη, το μαθητή, το φοιτητή, τον ορειβάτη ή τον πολίτη που πνίγεται από το ρυπογόνο περιβάλλον της πόλης, για μια αξέχαστη περιβαλλοντική γνωριμία.
Το δασικό χωριό, αγκαλιασμένο από τα βαθύσκια δάση της κεφαλληνιακής ελάτης, μπορεί να γίνει το ορμητήριο για μία ποικιλία κοντινών ή πιο μακρινών διαδρομών, με τα πόδια ή το αυτοκίνητο για απόλαυση της φύσης.  Το χωριό έχει 20 κατάλληλα εξοπλισμένα οικήματα, που κατασκευάστηκαν τόσο μακριά μεταξύ τους ώστε να διασφαλίζεται η ηρεμία των ενοίκων αλλά και τόσο κοντά, ώστε να μη χάνεται η αίσθηση του ενιαίου οικισμού, σε συνδυασμό με το καλαίσθητο εστιατόριο, το άνετο γήπεδο αθλοπαιδιών, για νέους όλων των ηλικιών, τους επιλεγμένους χώρους με τα όργανα παιδιών για νέους όλων των ηλικιών, τους επιλεγμένους χώρους με τα όργανα παιδικής χαράς, για τους μικρούς φυσιολάτρες, φιλοδοξεί να προσφέρει πολλά στους επισκέπτες του. Τα έργα υποδομής και η επέμβαση στο περιβάλλον περιορίστηκαν στον απόλυτο απαραίτητο βαθμό. Έτσι, με τη δροσιά του καλοκαιριού, που υπόσχεται η πληθωρική παρουσία του έλατου και τη θαλπωρή του χειμώνα που εξασφαλίζουν οι χώροι διαμονής και εστίασης, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις  για πλήρη επιτυχία της όλης προσπάθειας.

Αναρρίχηση
Οι αναρριχητικές διαδρομές είναι:
·         Πυραμίδα
·         Λαζόρεμα
·         Ορθοπλαγιά της Συκιάς
·         Ξεροβούνι
·         Πύργος
·         Πλατύβουνα
·         Τραγονόρος


Πεζοπορία
·         Βινιάνη - Ρεκκά - Λάκα Καρβούνη - Πυραμίδα
·         Βίνιανη - Ρεκκά - Λάκα Καρβούνη – - Πυραμίδα - Λαζόρεμα - Συκιά
·         Καλοσκοπή - Μνήματα - Πυραμίδα - Καλοσκοπή - Μνήματα - Κριθαρόλακα – - Λάκα Καρβούνη (Καταφύγιο) - Διάσελο Πυραμίδας Πλατύβουνας - Λαζόρεμα - Συκιά - Αθανάσιος Διάκος - Προφήτης Ηλίας - Σταυρός  Μετερίζια - Αρτοτίνα
·         Λευκαδίτι - Τραγονόρος - Λάκα Καρβούνη (Καταφύγιο) - Διάσελο Πυραμίδας - Πλατύβουνας  - Βαθιά Λάκα - Κορφή Πύργος - Στρώμη
·         Προσήλιο - Βίνιανη - Κορφή Προφήτη Ηλία.

Οικολογία
Μέσα στα ξέφωτα του δάσους ξεφυτρώνουν γαύροι, σφεντάμια και αγριοτριανταφυλλιές και στο χώμα διασταυρώνονται ίχνη από αγριογούρουνα, ζαρκάδια και αγριόγιδα. Στα απόκρημνα μέρη αυτής της ζώνης πετάνε μεγάλα αρπακτικά όπως γυπαετός, χρυσαετός.
 http://www.amf.teilam.gr/staticpages/files/docs/lytra/gkiona.htm
http://gionaoros.wordpress.com/


Φαράγγι της Ρεκάς

Δεκατρία χιλιόμετρα είναι το μήκος του Φαραγγιού της Ρεκκάς στην περιοχή Βίνιανη της 'Αμφισσας. Το να διασχίσει κανείς ολόκληρη τη διαδρομή του φαραγγιού χρειάζεται αρκετό χρόνο, μεταξύ έξι και οκτώ ωρών. Υπάρχει καταφύγιο για διανυκτέρευση. Στη διαδρομή συναντάει κανείς από ερείπια παλιών νερόμυλων μέχρι πλούσιο δάσος από έλατα.

010_big_jpg.jpg
Από έναν οδηγό φαραγγιών δεν θα μπορούσε να λείψει η περιγραφή της μοναδικής σε ομορφιά χαράδρας της Ρεκάς, που από το χωριό Βίνιανη, ανεβαίνει στο βουνό της καρδιάς της Ρούμελης - Γκιώνα, στη θέση Λάκα Καρβούνη, όπου υπάρχει καταφύγιο 20 θέσεων, του Πεζοπορικού Ομίλου Αθηνών. Η διάσχιση της χαράδρας είναι αμφίδρομη. Μπορεί κανείς δηλαδή ξεκινώντας από τη Βίνιανη να φθάσει στο καταφύγιο και αφού διανυκτερεύσει, την επομένη να επιστρέψει και πάλι από τη χαράδρα. Η διάρκεια της διάσχισης κυμαίνεται από 6-8 ώρες για μια απόσταση 13 χλμ. σε ένα θαυμάσιο τοπίο. 

Το μονοπάτι αρχικά ακολουθεί την κοίτη του ρέματος για το 1/3 περίπου της διαδρομής. Στη θέση 'Μύλοι', όπου σήμερα υπάρχουν ερείπια παλιών νερόμυλων του χωριού και στον Πλατύλιθο υπάρχουν μικρές πηγές. Στη συνέχεια ελίσσεται εκατέρωθεν της χαράδρας σε παλιό δρόμο που είχε ανοιχτεί για την υλοτομία. Στο ανώτερο σημείο της Ρεκάς υπάρχει μικρή κόψη που σχηματίζεται ανάμεσα από δύο άλλες μικρές χαράδρες και σε μία ώρα φτάνει στο καταφύγιο. Κέδρα και έλατα συντροφεύουν στο μεγαλύτερο μέρος της ανάβασης τον πεζοπόρο ενώ αρωματικά φυτά όπως τίλιο, σφεντάμια γεμίζουν με άρωμα την ατμόσφαιρα.
http://www.fokida.gr/site/categories/prefokida/municipalities/Amfissa/diffContent/nature/faraggi_tis_rekkas.csp


ΚΑΣΤΡΟ ΑΜΦΙΣΣΑΣ

article.jpg

Το Κάστρο των Σαλώνων ή Κάστρο της Ωριάς, όπως ονομάστηκε την περίοδο που κυβερνούσε την Αμφισσα ένας Φράγκος ιερέας, ο οποίος, κάποτε, άρπαξε την ωραία ανιψιά του Επισκόπου Σεραφείμ, τη φυλάκισε στο κάστρο και τη σκότωσε.
Σύμφωνα με την παράδοση, λοιπόν, το Κάστρο ονομάστηκε «Κάστρο της Ωριάς», για να τιμηθεί η όμορφη και αδικοχαμένη Αρετή.
Στο ίδιο σημείο βρισκόταν, επίσης, η Ακρόπολη της αρχαίας Άμφισσας, από την οποία διατηρούνται λείψανα των αρχαίων Κυκλώπειων Τειχών, τριών ρυθμών δόμησης: ελληνικού, ρωμαϊκού και βυζαντινού. Έχει διαπιστωθεί ότι το Κάστρο είναι χτισμένο εν μέρει με αρχαίο υλικό με προσθήκες ελληνιστικές, βυζαντινές, φραγκικές, ενώ σώζονται ο ελληνικός περίβολος, η εσωτερική πύλη, ο βυζαντινός Πύργος της Βασίλισσας και η Φράγκικη Εκκλησία.
Τέλος, στις 10 Απριλίου 1821 (ανήμερα το Πάσχα), το Κάστρο των Σαλώνων απότελεσε το πρώτο κάστρο που έπεφτε σε ελληνικά χέρια.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ι΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων
Τ.Κ. 33054, Δελφοί (Νομός Φωκίδος)
Τηλέφωνο: +30 22650 82312
Φαξ: +30 22650 82966
Email: protocol@iepka.culture.gr
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: ΣΥΝΕΧΗΣ
ΠΗΓΗ: ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΑΣ, «ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΗΣ ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΑΣ», ΕΚΔΟΣΗ ΤΕΔΚ Ν. ΦΩΚΙΔΑΣ ΑΘΗΝΑ 2005
http://www.agro-tour.net/web/guest/art_culture/~/topicarts/view/47006/218?_topicarts_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fart_culture%2F%257E%2Ftopic%2F218



Καταρράκτης στον Ελαιώνα

011_big_jpg.jpg
Ο Ελαιώνας (Τοπόλια), γραφικό χωριό, με βαθύσκιωτα πλατάνια, άφθονα πηγαία νερά, θαυμάσιο καταρράχτη και "ζωντανή κίνηση".
Στο 5ο χλμ. της εθνικής οδού Άμφισσας-Λαμία συναντάει κανείς τους καταρράκτες του χωριού Ελαιώνα, που παλαιότερα ήταν γνωστό ως Τοπόλια. Πρόκειται για περιοχή με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, πλούσιο δάσος και δροσιστική ανάσα δίπλα από τους καταρράκτες.



Vagonetto – Μεταλλευτικό πάρκο Φωκίδας

Ένα ταξίδι στην ιστορία του βωξίτη πραγματοποιείται στο Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας με το Βαγονέττο. Ένα ταξίδι στη Στοά 850 που ήταν το παλιό ορυχείο που λειτούργησε από το 1967 μέχρι το 1972 οπότε και τελείωσαν τα αποθέματα. Σε βάθος 200 μέτρων κάτω από τη γη και αφού έχει διανύσει μισό χιλιόμετρο με το αυθεντικό βαγονέτο των μεταλλωρύχων, ο επισκέπτης ξεναγείται με σύγχρονο ψηφιακό σύστημα ατομικής ξενάγησης σε μια τυπική ημέρα δουλειάς των μεταλλωρύχων εκείνης της εποχής. Η επίσκεψη περιλαμβάνει ακόμα τον εκθεσιακό Χώρο Μεταλλευτικής Ιστορίας και την Υπαίθρια Εκθεση παροπλισμένων Μηχανημάτων.


Στο Vagonettο, το πρώτο και πιό εντυπωσιακό θεματικό πάρκο της χώρας μας, ακολουθούμε τα χνάρια των μεταλλωρύχων μέσα στις υπόγειες στοές με τα κοιτάσματα του βωξίτη. Οπτικοακουστικά συστήματα ψηφιακής τεχνολογίας αναπαράγουν την ιστορία των μεταλλωρύχων και τις μεθόδους εξόρυξης βωξίτη μέσα σε ένα παλιό μεταλλείο στην καρδιά της Γκιώνας.

Η γνωριμία με την ιστορία του βωξίτη ξεκινά από το παλιό ορυχείο, τη Στοά 850, συνεχίζει με την περιήγηση στον Εκθεσιακό Χώρο Μεταλλευτικής Ιστορίας και την Υπαίθρια Έκθεση Μηχανημάτων και ολοκληρώνεται στην Νέα Πτέρυγα Ψηφιακής Τεχνολογίας, εκεί που ο βωξίτης μεταμορφώνεται σε αλουμίνιο.

Η περιήγηση διαδραματίζεται σε έξι διαφορετικές γλώσσες (ήτοι ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ισπανικα, ιταλικά, γερμανικά) με τη βοήθεια συσκευών ατομικής ξενάγησης υψηλής τεχνολογίας και διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα.

Στόχος του Μεταλλευτικού Πάρκου Φωκίδας είναι να αναπαραστήσει τον τρόπο λειτουργίας ενός μεταλλείου, αλλά και να ενημερώσει, να ψυχαγωγήσει και να εκπαιδεύσει τις καινούργιες γενιές πάνω στη σημασία των ορυκτών, την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και την αξεπέραστη συμβολή των ανθρώπων που εργάζονται στα μεταλλεία. http://www.vagonetto.gr/index.php?p=1&lang=gr

feel free to share with you friends