...μία εικόνα που δεν έγινε φωτογραφία,όπως πολλές, που τελικά γράφονται ανεξίτηλα στην μνήμη, ίσως ποιό δυνατά και από αυτές που τράβηξα:
τέσσερα παιδιά, έφηβοι, κουκουλωμένοι με σκουφιά και κασκόλ, βραδάκι με κρύο, στην πλατεία Μοναστηρακίου, να παίζουν βόλλευ με όλα τα επιφωνήματα και "ηχητικά εφφέ", πάνω από ένα αόρατο φιλέ με μια αόρατη μπάλα...όλα τα λεφτά!!!
Δεν χρειάζονται λεφτά για να περνάμε καλά!!!! Παρέα θέλει και κέφη!! Ανοιχτή καρδιά για να ξεκλειδώσει το φόβο, ανοιχτό μυαλό να βρεί άλλους δρόμους, φαντασία, και ακομπλεξάριστα να βάλει ο καθένας αυτό που ξέρει....θα βγει, που θα πάει!!!
Αυτά τα ντοκιμαντέρ μ'αρέσουν, με ματιά που εκτιμάει τους ανθρώπους, τον αγώνα τους, σέβεται τα συναισθήματά τους, τους πλησιάζει, τους ακούει πραγματικά...και μπαίνει στον "κόπο" να μας μεταφέρει αυτά που άκουσε και είδε με τίμιο τρόπο, να το κάνει έργο:
"Μέρες Απεργίας"
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την απεργία στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στον Ασπρόπυργο. Για περισσότερους από 2 μήνες, σχεδόν 300 εργαζόμενοι αγωνίζονται για τα αυτονόητα: το 8ωρο, το πενθήμερο και έναν αξιοπρεπή μισθό.
Σενάριο - Συνεντεύξεις: Κώστας Καλλέργης, Γιάννης Βάκρινος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξανδρος Θεοφυλάκτου
Μοντάζ: Θεοδώρα Κατριμπούζα, Ηλίας Τσιαμπούρης
Μουσική: Ανδρέας Κουλούρης (από το soundtrack της ταινίας "Το Ρόδι" του Χρήστου Καρτέρη)
