Κάπως έτσι θα ήταν το παραμύθι, για ένα βουνό, κατάμεστο στο έλατο, με ελάφια κλπ
Φυσικά γίνεται μια καταστροφή , η οποία καταστρέφει σε όλο τον πλανίτη … το πράσινο και τα χρώματα !!!
Υπάρχουν κάποιοι περίεργοι τύποι που θυμούνται αμυδρά κάποιες ιστορίες και ανεβαίνουν στο βουνό όπου αναζητούν ένα μυστικό μέρος. 
Εκεί λέει, στο εσωτερικό ενός κτηρίου, υπάρχουν χρώματα. Κανείς φυσικά
δεν ξέρει πώς και γιατί, κάποιοι μιλάνε για αντάρτες των χρωμάτων,
κάποιοι για συντηρητές που έχουν μαγικές συνταγές κλπ
πάνε λοιπόν οι τύποι με οχήματα που κινούνται σε δυο ρόδες εκεί και χάνονται στους μυστήριους διαδρόμους.
Σε μια αίθουσα βρίσκονται όλοι μαζί και θυμούνται σε φλας μπάκ τις παλαιές εποχές. 
Τις εποχές που κοιταζόντουσαν με τα ελάφια και κάθε συνάντηση είχε μαγεία. 
Είναι μια κοπέλλα, λέει, στην παρέα που ξέρει να ανακαλύπτει το φώς.
και εκεί εμφανίζεται το ελάφι.
Και τους λέει το ελάφι να χρησιμοποιούν κάτι μηχανήματα που μπορούν να γράφουν με φώς και να κρατάνε ζωντανά τα χρώματα και να μεταφέρουν μνήμες.
Επειδή ο κόσμος εκείνη την εποχή, μαζί με τα χρώματα, είχε χάσει και την φαντασία και τις μνήμες του.
Και πάνε λοιπόν και φωτο-γραφίζουν χρώματα και ζωντανεύουν μνήμες και παίζουν με τα δίκυκλα και…
αν γύρισαν σοϊ και αβλαβείς, να'ναι αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!
