Άμα βγείς, πάντα ανακαλύπτεις κάτι: με το καφεδάκι από το καφενείο του κυρ' Κώστα, με τα τραπεζάκια κάτω από μια καταπράσινη δροσερή μουριά και στο εσωτερικό φωτογραφίες που βλέπεις στα νεανικά "εναλλακτικά" καφέ (αυτά είναι δικά μου γούστα!! λέει, άσχολείσαι με την φωτογραφία?), σε πλαστική σακκούλα στο τιμόνη της μηχανής, ανεβαίνω στον Υμηττό. Μάζεψα κάππαρι στα βράχια...
